Toet toet in Ubud, relaxed eilandje en vakantie
17 januari 2018 - Sanur, Indonesië
Na onze fantastische reis hebben we als bonus nog 2 weekjes vakantie op Bali.
Relaxen, proberen om nog enigszins met een kleurtje terug te komen, yoga, duiken en lekker genieten van het heerlijke eten en de luxe van hotels.
Relaxed Ubud,
De start in Zuid Oost Azië is wat vals, de vlucht van Auckland naar Kuala Lumpur is lang en ernstig vertraagd. Gelukkig slaapt Florien goed, met dik 15 kg schoon aan de haak en 1,5x de maat van een baby wiegje mag ze toch in zo’n hangend bakje achter het schot in het vliegtuig. Met haar benen bungelend over de rand lukt het net. Het ziet er niet uit maar het scheelt ons lamme benen en Florien slaapt heerlijk. Op Kuala Lumpur is het rennen om de aansluiting te halen. Jantien blijft wachten bij de gate om de buggy ook mee te krijgen, Herbert rent met Florien alvast naar het bijna vertrekkende toestel om te zorgen dat we nog mee mogen.
Check check dubbelcheck, hebben we alles, zijn de koffers mee? “Yes sir it will be all right”. Met deze geruststellende woorden boarden we half slaapdronken de vlucht naar Bali. Nog 3 uurtjes en we kunnen chillen, en Florien weer leren om in een bedje te slapen...
Op Bali wacht ons een warm onthaal. Met klein kindje mogen we door de speed line. 10 minuutjes voor de douane i.p.v. een dik uur in de hitte wachten. Reizen met een klein kindje heeft zo toch z’n voordelen.
De zuid Oost-Aziatische hectiek is wat ons betreft een beetje teveel prikkels “NO, NO, NO, NO, NOOOH transport, we have driver, yes yes, no no we’re OK”.
OK, naja niet helemaal…. nadat de laatste passagier ook de security check is gepasseerd, ontbreekt van onze bagage nog ieder spoor. No Luggage….
Met handen en voeten leggen we uit dat de aansluiting in KL erg krap was, we proberen antwoord te krijg op de vraag of onze koffers wel met de volgende vlucht mee komen. Terwijl onze chauffeur (die we gelukkig vooraf hadden geregeld) geduldig blijft wachten krijgen we geen helderheid en besluiten we toch maar naar het hotel te gaan. Het plan om “travel light” verder te gaan en de helft van de bagage op Denpasar achter te laten nemen we wel heel letterlijk.
Na een uurtje rijden komen we aan in UBUD. Ons hotel maakt een hoop goed. Het is een klein boetiek hotel met alle voorzieningen die we kunnen wensen. Gelegen midden tussen de rijstvelden maar toch op een steenworp afstand van de reuring en gezelligheid.
We besluiten maar in het hotel te eten wat we zijn echt stuk. We moeten 3x met onze ogen knipperen als we de prijzen zien. Want zo goedkoop, dat kan toch niet. Nadat we uitgebreid gegeten en gedronken hebben zijn we een goed tientje verder. Voldaan vallen we in slaap en net voor middernacht worden we prettig gewekt, “Your luggage has arrived sir!”.
Het eerste wat we de volgende morgen doen is met een verse fruit smoothie in de hand de infinity pool in-jumpen, hier kunnen we wel aan wennen.
In UBUD hangt een heerlijke relaxte vibe. De mensen zijn echt super super vriendelijk. Alles is healty, natural, organic en vooral relaxed. Wie niet naar de Yoga Barn en de Clear Café gaat telt niet mee. Als je eenmaal aan de opdringerige verkopers en taxi chaufeurs gewend bent rest alleen het continue toeteren van alle scootertjes. “Toet Toet” in Ubud aldus Florien.
De geplande 4 dagen hier worden er 6, we stellen ons vertrek telkens maar uit. Jantien neemt heerlijk wat yoga lesjes en Florien en papa kunnen geen genoeg van het zwembad krijgen. Cultureel Bali hebben we eerder wel gezien maar toch kunnen we de verleiding van alle vriendelijke mannetjes niet weerstaan om een dagtrip te maken. Naast de prachtige rijstvelden waar we heerlijk lunchen, staan uiteraard de onontkoombare bezoeken aan zilver fabriekjes en prachtige tempels op het programma.
De laatste dag maken we nog een mooie hike met Florien in de rugzak, we kampen met ontwenningsverschijnselen van Nieuw-Zeeland.
Strand en (onbewoond) eiland.
Na Ubud reizen we verder naar Gili Air, een klein eilandje voor de kust van Lombok. Met 2 maanden aan bagage is dit behoorlijk slepen en niet erg handig. Gelukkig zijn er genoeg porters die ons voor halve ton aan rupiah maar al te graag willen helpen met deze uitdaging.
De boottocht in de fastboat is een stuk comfortabele dan de overtocht die Herbert 16 jaar geleden maakte naar dezelfde eilandjes. Alhoewel, halverwege valt de motor uit, nogmaals welkome to Azië!
Jantien vraagt zich af wat we eigenlijk gaan doen op Gili Air, je kunt er namelijk niets… ja dat dus.
Met paard en wagen (behoorlijk overhellend… Jantien wil uitstappen wat dit is erg zielig voor het paardje..) worden we naar ons mini resort gebracht. Lees 3 grote zware tassen, rugzakken en een buggy plus wij in een kar met een paardje ervoor. …………………..
We verblijven in een Bamboe hutje met onze eigen buitenbadkamer/spa vrijwel direct aan het strand.
Het resort heeft gratis fietsen maar er staat er geen met een zitje erop…. . Damm daar gaat ons dagelijkse rondje eiland denken we al snel. We hebben het woord zitje nog niet uitgesproken of er komen uit allerlei hoeken en gaten mannetjes aangerend en binnen 3 minuten hebben we een fiets met zitje. De kleine prinses roept gelijk: “MIJN MIJN” en vindt het fantastisch om weer op de fiets te zitten
Op Gili is tripadvisor een uitkomst. Want WAAR?? moeten we eten. De meest onmogelijke tentjes serveren fantastisch lokaal eten. Florien overleeft op bananen pannenkoekjes, verse vruchten shakes, witte rijst en tempeh wat ze heerlijk vindt.
Ook op Gili alle tijd voor yoga. Jantien gaat met haar 2 nieuwe vriendinnen die yoga docenten zijn op in de relaxte vibe. Herbert heeft wat minder geduld en duikt liever het water in. De onderwaterwereld is fantastisch en ik besluit om mijn advanced cursus maar eens af te maken.
Wat het verhaal allemaal letterlijk en figuurlijk grijs kleurt is het weer. Het is regenseizoen en het schijnt wat heftiger te zijn dan normaal. Veel regen; met name ‘s nacht en ’s middags, prima gepland, tijdens de slaapjes van Florien. De schitterende tropische foto’s met palmen en strakblauwe lucht boven de witte stranden blijven dan ook uit.
Op de terug weg sparen we de paardjes en fietsen erachteraan.
Na 5 dagen eiland terug naar Bali met als bestemming Sanur. Van boetiek hotel, naar hutje op het strand en tot slot een luxe resort. Jantien is hier met haar ouders 16 jaar geleden geweest en het blijkt nog altijd een plek waar het uitermate goed toeven is.
Het niets doen lukt ons nog steeds niet goed, al hebben we al 7,5e week kunnen oefenen. Nog een laatste krampachtig poging. Nu echt….
We slijten de laatste dagen met strand, yoga, lekker eten en een massage voor Herbert. Florien maakt vrienden met iedereen en iedereen kent d’r.
De vulkaan op Bali is weer onrustig en heeft de dag voor vertrek weer een grote uitbarsting… met helaas wind de verkeerde (of goede) kant op. Geen excuus om langer te mogen blijven, het is nu dan toch echt zover. Back home
Wat hebben we een ontzettend mooie tijd gehad. We zijn erg dankbaar voor de qualitytime die we met z’n drietjes gehad hebben. Dit pakt niemand ons meer af. Barstensvol dromen en gekke ideeën, die we grotendeels zelf weer relativeren stappen, we het vliegtuig in.
Een Bed en Breakfast thuis, toch maar een camping beginnen? havenmeester worden in Naarden, meubels importeren uit Bali, wat voor werk kunnen we doen zodat we kunnen blijven reizen? wat is de volgende bestemming? En YES terug naar onze familie en vrienden (en ja die gaan we bij terugkeer (nog) meer zien dan voorheen!)
Wie is toch de auteur?
Herbert schrijft de blogs welke pas na strikte supervisie en correctie van Jantien gepost mogen worden. Mooie duo productie dus!
Dat hotel in Ubud moet je ook nog maar eens sturen, ziet er echt fantastisch uit! Fijne vlucht terug, welkom terug in NL (hier is het ook al 2 maanden regenseizoen, grijs en grauw: helaas...!)!
Bali nog om een beetje af te kikken is een heerlijke keus.
Goede reis terug
Veeeel liefs Mary
Hele goede vlucht met een behouden aan/terugkomst morgenvroeg in A' dam en Naarden.
Liefs Rieke en Wim