Bhaai bhaai, betoverend en birthday

Time flies, sinds vorige update hebben we weer heel veel gezien en de Beast heeft weer de nodige KM’s verslonden over bergpassen en haarspeldbochten.

Florien spreekt inmiddels ook haar eerste woordjes Engels. Ze zwaait vrolijk naar iedereen die we tegen komen en meestal voegt ze er een enthousiast bhaai bhaai aan toe! Voor een korte impressie van het zware leven hier en de ontwikkelingen van Floriens woordenschat zie een van de filmpjes ..(http://justdoit.reislogger.nl/video/steentjes-gooien-bye.32956)

We zijn onze tocht vervolgt aan de westcoast.

Via natuurspektakel de “pancake Rocks” in Punakaki, wat wild west goudzoekers towns, hangende bruggen en enkele mooie tracks richting het noorden gereden. Het is hier wederom prachtig maar erg verlaten. De stadjes kunnen zo fungeren uit een film uit de jaren 50. De tijd lijkt hier soms stil te hebben gestaan.

Om een beetje in beweging te blijven doen we af en toe een track. De Nieuw-Zeelanders zijn een actief volkje en er zijn overal mooie wandelroutes die tracks worden genoemd. We maken onszelf een beetje belachelijk en zelfs een uitje naar de supermarkt noemen we een track en tellen we mee. Maar allemaal goed voor de stappenteller wat al met al verslijten we heel wat uren op onze eerste rangs zitplaatsen voorin de Beast.

Abel Tasman en Farewell Spit

Op naar één van Nieuw Zeelands highlights: Het Abel Tasman National Park. De weersvoorspellingen zijn niet super en we hebben veel rek in de planning dus we gooien het e.e.a. om. Op aanraden van Wouter (oud collega) doen we eerst Farewell spit aan.

Farewell spit is een 30 km lange landtong welke de Tasman Zee/Cook Strait scheidt van de achter gelegen Golden Bay. Eigenlijk een mega Waddeneiland met enkel natuur en mooie vergezichten, veel (beschermde) vogels en verder zand zand en nog eens zand. Jantien gelooft het wel en Herbert gaat in zijn eentje op pad voor een track over het wad.

Daarna Wharariki beach een schitterende baai welke wordt omschreven als het mooiste stukje van Nieuw-Zeeland, we kunnen niet anders dan het daar roerend mee eens zijn. De baai is erg afgelegen en alleen per voet bereikbaar. We lopen weer een track met de rugdrager en Florien vrolijk achterop. Met een kleine kanttekening; rugdrager plus een doosje krentjes en een speen bereiken we een hele hoop.

De dag erop naar Abel Tasman National Park. We hebben af en toe gratis overnacht op DOC sites en hiermee een beetje (ge)(be)spaard voor een georganiseerde kleinschalige boottrip door het -naar de Nederlandse ontdekker van Nieuw Zeeland vernoemde- national Park.

Met een cruise door Abel Tasman, wat een feestje! We vervelen jullie onderhand met mooi, fantastisch en schitterend maar dit is echt de overtreffende trap qua natuurschoon. Met een kajak krijgen we de gelegenheid om één van de de schitterende baaien van nabij te bekijken. Dolle pret voor Florien, tussen papa’s benen mee op zoek naar dolfijntjes en zeehonden.

In een van de baaien gaan we aan land en lopen wederom een track (met Florien in de tas man..), door het imposante regenwoud naar de volgende baai.

Malborough Sounds en Birthday,

Naast de mooie natuur van desounds (soort fjordenlandschap) staat de regio bekend om haar wijn. Dit willen we uiteraard niet missen en reizen af naar het hart van het wijngebied; Blenheim. We wanen ons een beetje in Zuid-Afrika dolend door de wijngaarden. We bezoeken hier verschillende wijnhuizen onder meer de estate van Hans Herzog. De zwitserse (michelinsterren) chef vertoont ook hier zijn kunsten. Gelukkig valt Florien snel in slaap op haar troontje in de Beast, wat er voor zorgt dat paps en mams zich kunnen laven aan de heerlijke wijnen.

Afgelopen week was Jantiens Birthday. Stiekem slingers en ballonnen gekocht om nog een beetje een verjaardags gevoel te geven. We waren in Havelock; blijkbaar de “Musselcapital of the World”. Hier worden mosselen gekweekt dik 6x zo groot zijn als onze Zeeuwse. We ontkwamen er dan ook niet aan om bij de Musselpot te eten.

De volgende dag mee met de mailboot. In de Malborough Sound wonen mensen erg afgelegen en de huizen zijn enkel per boot of heli bereikbaar. De post en tegenwoordig ook boodschappen en pakjes worden een keer per week met de mailboot bezorgd. Prachtige natuur en bizar om te zien hoe afgelegen mensen wonen en wat een eenzaam bestaan ze hebben. Internet of telefoon is er ook niet en woningen moeten grotendeels zelfvoorzienend zijn. Mailboot is voor toeristen een mooie manier om de Sounds te verkennen en om real life wat meer van het leven hier mee te krijgen.

Halverwege stopten we bij een lodge voor lunch. De uitbaatster was al ingeseind omtrent Jantiens verjaardag en er stond een heerlijke taart met kaarsjes klaar en een fles wijn. Een paar dolfijnen om de boot maakten het feest compleet.

’s Avonds doorgereden richting Picton en in een mooie baai gestopt. Daar hadden we met onze Gorsselse vakantievrienden, welke we eerder in Te Anua hebben ontmoet, afgesproken en hier een hele gezellige avond mee gehad. Al met al een top verjaardag.

De volgende dag via wederom een mooi stuk Malborough Sounds de overtocht met de ferry van Picton Zuidereiland naar Wellington op het Noordereiland waar we de feestdagen door zullen brengen.

Kerst met 25 graden is …………………………………….wel een vreemde maar we doen ons best. Met de door jantien meegebrachte kerstkleedjes en slinger + de nieuw zeelandse skyradio schallend door de speakers komen we aardig in de richting.

In kuala lumpur hebben we al wat kerstsfeer kunnen proeven ;-)

Iedereen hele gezellige feestdagen en alvast al het goeds voor het nieuwe jaar!